Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Άγια Μαρίνα τζαι τζυρά...

Υπάρχει πιο ωραία στιγμή που τζείνη την ευλοημένη που γέρνεις την κκελλέ σου πανω στο μαξιλάριν, τζαι νιώθεις το δροσερό ύφασμα στο αυτί σου, τζαι την κκελλέ σου να βουλιάζει, τζια μαζί να βουλιάζεις τζαι συ στον ύπνο; Η ξάδερφη μου φιλά το μαξιλάρι της που την αγαλλίαση όταν πάει να ππέσει! (αλήθκεια, είδα την να το κάμνει). Τζαι υπάρχει ωραιότερη στιγμή που την ώραν που ξυπνάς -κατά λάθος- η ώρα 6 το πρωί, τζαι εν Σαββατοκυρίακο, τζαι σκέφτεσαι.. ωωωχ μπορώ να τζοιμηθώ τζι΄αααααλλον... Εν δέχουμαι άλλες γνώμες. Είναι το καλυττερόττερον πράμαν στον κόσμο.
Τζαι σας ρωτω: Πκιος μονόχνωτος, φασίστας εσκέφτηκεν να πκιάννουμεν δουλειάν που το χάραμαν του φου; Πκιος!! Εύρετε μου τον, θα τον παίξω, α! Τζαι μεν μου πείτε εν πυρά πκιο ύστερα! Αφού έσιει παντού aircondition! Τζαι επίσης μεν μου πείτε να τζοιμούμαι νωρίς. Τζοιμούμαι το νωρίτερο στες 11. Εν αδύνατον να ππέσεις πκιο γλήορα. Δόξα συ ο Θεός, τζαι ρεύμα έχουμεν τζαι μιαλινίσκουν οι νύχτες μας, τζαι εν έχουμε (οι πλείστοι) να γαλέψουμεν τες αίγες το πρωί. Άσε που ούλλες οι καλές σειρές εν η ώρα 11 στην τηλεόραση.
Δεν ηξέρω άθρωπον -κάτω των 65- που να του αρέσκει να ξυπνα που τες 6, ούτε που τες 7. (Μεν πεταχτεί κανένας να πει ότι αρέσκει του, έλυσα τον!) Εγώ που τον τζαιρό του σχολείου, κάθε πρωί που με ξυπνούσαν, ήθελα να κλαίω. Η ξαδέρφη μου, (ναι, τζείνη με το μαξιλάρι) μερικές φορές κλαίει τζαι τωρά.
Ήταν πάντα το όνειρο μου ρε κουμπάρε: να έχω μια δουλειά που να ξυπνώ ότι ώρα θέλω το πρωί. Τζαι δεν μιλώ για η ώρα 12, αν τζαι κάποτε έκαμα το τζαι τούτον. Η ώρα 9! Ξυπνάς που μόνος σου η ώρα 9, που λαλεί ο λόος... Οϊμένα, η ζωή έφερεν μου τα έτσι που τζείνη η dream job εν μου έκατσε, τζαι αναγκάστηκα να ξυπνώ όπως ούλλος ο κόσμος στην Κύπρο: που τες 6:15 (ποττέ εν εσηκώστηκα έτσι ώρα, παίζει το ξυπνητήρι 20 λεπτά ώσπου να δεηθώ να σηκωθώ, τζαι πάντα αρκώ).
Το συμπέρασμαν μου είναι το εξής: 12 χρόνια σχολείο, άλλο 5-6 χρόνια πανεπιστήμιο, τζαι 3 χρόνια που ξυπνώ να παώ δουλειάν προκομμένου ωραρίου, σύνολο: κάμποσα. Τα κάμποσα αποδεικνύουν ότι Δεν Συνηθίζεται Το Πρωινό Ξύπνημα. Τέλος.
Εν μας κανεί όμως ότι σε κανένα (άτε, σχεδόν σε κανένα) εν αρέσκει να ξυπνά έτσι ώρα, αναγκάζουν σε να νιώθεις τζαι τύψεις άμμαν πεις τίποτε! Ούλλοι εν προκομμένοι ρε μες τούντην χώρα! Κανένας έννεν αχαϊρευτος σαν εμένα δηλαδή;
Εγώ προτείνω να μαζέψουμεν υπογραφές. Τζαι να ζητήσουμεν που την κυβέρνηση να αλλάξουν τα ωράρια, να πηαίννουμε ότι ώρα θέλουμε (καλά, άτε, κατά τες 10) όσοι θέλουμε. Τζι ας φέφκουμεν πκιο αργά. ΕΝ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Δεν βαρκούμαι να δουλέψω, απλώς πονώ να σηκώννουμαι που το χάραμαν του φου. Τζι αμμαν θέλει κανένας να πηαίννει πρωίν-πρωίν δουλειά, ας πηαίννει. Εγώ εν θα κάμω κανένα να νιώσει ενοχές. (αν τζαι μετά που τόσα χρόνια καταπίεσης, θα έπρεπε).
Εννεν η θρησκεία το όπιο του λαού, ούτε η μάππα. Εν το νάνι.

9 σχόλια:

Diasporos είπε...

Είχα dream job schedule: Δάσκαλος πιάνου, πάω δουλειά η ώρα 10 τζιαι βάλε. Αλλά έκαμα δίδυμα πέρσυ τζιαι το παραμύθιν ετέλειωσεν. Εγερτήριο στις 6. Ύπνος στες 1 ακόμα, που πείσμα. Κούραση.

Ανώνυμος είπε...

Sumfwnw kai epauksanw.Ypografw prwti. Episis egw varkoumai tziai na doulefkw. Eisigoumai na meiwthoun drastika oi wres ergasias. Etsi tha proslavoun ki allo kosmo kai lithei kai to problima tis anergias. Pistefkw oti 38 wres ti vdomada pou prepei na doulefkoume en para polles. Eisigoumai na pigainoume douleia 2-3 fores ti vdomada, 4 wres kathe fora, me flexible wrario. Episis eisigoumai na diplasiastei (toulaxiston) i adeia anapausews. E auta. Mia mera euxomai na ginw upourgos ergasias na proothisw tis idees mou. H zwi en polla suntomi gia na doulefkeis toses wres vre aderfe!!!

axairefti είπε...

@Διάσπορος
Τούτο το "ύπνος στες 1 που πείσμα" το καταλαβαίνω απόλυτα... Το έχω κι εγώ, αλλά κάθε πρωί που ξυπνώ, βρίζω τον εαυτό μου που δεν κοιμήθηκα νωρίτερα. Και την επόμενη νύχτα κάνω τα ίδια. Κουράγιο...

@Ανώνυμή -super αχαϊρευτη (τιμητικός τίτλος)
Όταν αποφασίσεις για Υπουργός Εργασίας, λαλείς μου, να το προωθήσουμε!

Ανώνυμος είπε...

Friend tha se diorisw sunypourgo.
Dioti after all, san upourgos ergasias prepei na dinw to kalo paradeigma me axaireftes sumperifores, kai tha xreiazomai sunergati.

Ανώνυμος είπε...

stous kafedes ennow :0

jacki είπε...

Δύσκολο το πρωινό ξύπνημα.. Και συμφωνώ.. Απαίσιο να ξυπνάς και το Σάββατο από τις 6.. Αλλά ωραία αίσθηση να έχεις και άλλο χρόνο να κοιμηθείς..
Πολύ γλυκό αυτό που κάνει η ξαδέρφη σου.
Το κάνω κι εγώ.
Καλώς σε βρήκα.

Neraida είπε...

Και η δική μου υπογραφή στη διάθεσή σου!!!

Ύπνος ολέεεε!!!

Με εκφράζεις απόλυτα!

Το ξυπνητήρι μου κτυπά από τις 5:45. Τις περισσότερες φορές γίνεται 6:30 να καταφέρω να πίσω τον εαυτό μου να ξεκολλήσει από το μαξιλάρι! Εννοείται ότι στο τέλος μόλις που προλαβαίνω ( κάποτε όχι ) να φτάσω δουλειά!

nic είπε...

κι εγώ υπογράφω
και με τα δύο χέρια
και με τα πόδια

axairefti είπε...

@jacki
Καλωσόρισες! Αρέσκει μου που αγαπάς κι εσύ το μαξιλάρι σου :)

@Neraida
Απαναγία μου! 05:45;;;;;;;
Θέλω να κλάψω για σένα. Εννα σου ανάψω έναν τζερί, (στο μπόι μου, γιατί το δικό σου εν το ξέρω) για να σε βοηθά η Παναγία να σηκώννεσαι έτσι άγρια ώρα!! Κουράγιο και υπομονή!

@Neerie
Ευχαριστώ για την... τετραπλή υποστήριξη! :) Έπιτέλους δεν νιώθω μόνη!