Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Μάθε ποδηλάτη μου σήματα

Ποδηλάτες. Θέλω να τους δέρω. Να τους φακκώ με την πόμπα του ποδηλάτου ώσπου να πουν "συγγνώμη". Εξηγούμαι:
Καταλαβαίνω πως σε μια χώρα χωρίς συγκοινωνίες, όταν δεν έχεις λεφτά για αυτοκίνητο, η επόμενη καλύτερη λύση είναι το ποδήλατο. Ύστερα είναι τα ποδαράκια σου. Γιατί όμως καλέ μου άνθρωπε πρέπει να το χρησιμοποιείς για να αυξήσεις την πιθανότητα να νιώθω εγώ τύψεις για την υπόλοιπή μου ζωή που σε έστειλα στο νοσοκομείο;

Γιατί το θεωρείς απαραίτητο να είσαι πάντα στην αντίθετη πλευρά του δρόμου από εμένα που έρχομαι με το Τζαζούι μου, θεωρώντας ηλιθιωδώς ότι σε δρόμο με απότομες στροφές και με 4 λωρίδες, εσύ δεν θα εμφανιστείς από την αντίθετη κατεύθυνση, πάνω στο οδόστρωμα να με συγχύσεις;

Γιατί το θεωρείς απαραίτητο να περνάς το δρόμο απέναντι, κόβοντας καθέτως όλη την κίνηση λες κι είσαι πεζός, και μάλιστα πεζός που δεν κοιτάζει καν, αν έρχεται κάποιος, πριν περάσει απέναντι;

Γιατί χρυσέ μου στο δρόμο, ας πούμε, που οδηγεί από Κύκκο προς Χίλτον Παρκ, όπου η τροχαία τοποθέτησε διαχωριστικό ανάμεσα στις δυο κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα να ρουφάω την κοιλιά μου για να προσπεράσω αυτοκίνητο, και όπου υπάρχει τεράστιο πεζοδρόμιο, στο οποίο δεν περπατάει Κανένας, εσύ νιώθεις την ανάγκη να οδηγείς πάνω στην άσφαλτο, κατά προτίμηση παρέα με φίλο σου, διπλοκαβάλα;

Γιατί όμορφε μου, μες τη νύχτα δεν βάζεις ένα φωτάκι μπρος κι ένα πίσω (κοστίζει 10 ευρώ το πολύ) και βασίζεσαι στο -αετίσιο ομολογουμένως- βλέμμα μου και τη γατίσια μου όραση-night vision για να αποφύγεις το σχεδόν σίγουρο ατύχημα;

Γιατί ρε κουμπάρε; Γιατί εγώ δίνω περισσότερη αξία στην υγεία σου από ό,τι εσύ,

Ξέρω τι σημαίνει να έχεις ποδήλατο. Έχω. Όποτε μπορώ, το χρησιμοποιώ, αν και για μένα ομολογουμένως είναι είδος πολυτελείας, όχι ανάγκης, όπως για κάποιους. Ξέρω ότι δεν έχουμε αρκετούς ποδηλατόδρομους και ότι τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα αυτοκίνητα, ταμπέλες, σκουπιδοτενεκέδες (σίγουρα δεν έχει ανθρώπους να περπατάνε όμως) και βαριέσαι να κάνεις τη μανούβρα κάθε λίγο, οπότε προτιμάς το οδόστρωμα. Αλλά πρόσεχε και λίγο ρε φίλε. Δεν είμαι υποχρεωμένη να έχω το άγχος σου κάθε φορά που μπαίνω στο αυτοκίνητό μου.

Πρόστιμα για αυτόχειρες ποδηλάτες δεν έχει δηλαδή; Μόνο για αυτοκίνητα στη λωρίδα 2+; Μήπως είναι καιρός και οι ποδηλάτες να δίνουν μια έστω απλή εξέταση για τα σήματα και τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας; Πριν θρηνήσουμε κόσμο, ίσως;

Αφιερωμένο στον φίλο ποδηλάτη που τον τελευταίο καιρό, σχεδόν κάθε πρωί χαιρετιόμαστε με τον εξής παράδοξο τρόπο: είναι 7 το πρωί. Καφέ δεν έχω πιει ακόμη. Μισώ το σύμπαν που ξύπνησα τέτοια άγρια ώρα. Τον πετυχαίνω Πάντα στον ίδιο δρόμο, να οδηγεί πάνω στο οδόστρωμα, Δίπλα σε ποδηλατόδρομο. Του κορνάρω μια φορά, ελαφριά, μην τον τρομάξω. Με υστερικές κινήσεις των χεριών μου προς τα αριστερά, του δείχνω τον Άδειο (σχεδόν) ποδηλατόδρομο, τύπου "έφκα πα στον ποηλατόδρομον κουμπάρε, εν για σένααααα". Αυτός, αφού με κοιτάξει στιγμιαία, με αγνοεί και συνεχίζει τον δρόμο του. Εγώ συνεχίζω τον δικό μου. Και οι δυο μάλλον σκεφτόμαστε τί κάναμε για να αξίζουμε τέτοια μεταχείριση. Κάποια στιγμή θα φλιπάρω. Και θα φταίω από πάνω.

5 σχόλια:

MARINOS είπε...

:)

Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Και νομίζω πως αυτή η κατάσταση έχει τύχει σε όλους μας.

Στην Αγγλία οδηγώ ποδήλατο. Εκεί και ποδηλατόδρομοι -που λειτουργούν!- υπάρχουν και σεβασμό από τους οδηγούς των αυτοκινητων έχεις κλπ κλπ

Στην Λευκωσία, τα κάναμε όλα αφρική (πάλι!) Οι πιο πολλοί ποδηλατόδρομοι γίνονται parking, τα πεζοδρόμια είναι πολύ ψηλά και επικίνδυνα για να οδηγείς ποδηλατο, οι δρόμοι είναι στενοί ή σκοτεινοί και οι κύπριοι οδηγοί γενικά είναι απρόσεκτοι.

Ανώνυμος είπε...

Γεία σου αχαϊρευτη,

Στη Γερμανία η αστυνομία τζερνα πρόστιμα στους ποδηλάτες που δεν τηρούν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας.
Στην Κύπρο δεν τον τηρούμε με το αυτοκίνητο πόσο μάλλον με το ποδήλατο. Φυσικά να σου πώ τζαι κάτι, κάποτε εν τζαι φταιν τζαι οι ποδηλάτες για την κατάσταση στους δρόμους αλλα συμμερίζουμαι την ανησυχία σου γιατί μου έτυχε ουκ ολίγες φορές τζαι ας είμαι τζαι γω ποδηλάτης

Σε χαιρετώ

Tinker Stell είπε...

Να σκεφτείς ότι στη Λεμεσό στον παραλιακό δρόμο στον οποίο υπάρχει και ποδηλατόδρομος θεάθηκαν πολλές φορές ποδηλάτες να οδηγούν ανέμελοι το ποδηλατάκι τους στο δρόμο (δίπλα ακριβώς από τον ποδηλατόδρομο)!
Επομένως καλά τα λες!

axairefti είπε...

Μαρίνο,
εν αντέχω άλλο ρε φίλε, επελλάναν με. Αλλά είναι αλήθεια και για την κατάσταση των δρόμων. Εμένα στη γειτονιά μου, καινούριος ποδηλατόδρομος είναι πάρκινγκ για τον καθένα που βαριέται να ανοίξει την καγκελόπορτα του και να παρκάρει στο γκαράζ του. Σκέφτουμαι σοβαρά να περνώ με το ποδήλατο και να τους τα χτέρνω, χε χε :)

Ποιμενικέ,
τον πρώτο ποδηλατόδρομο στη ζωή μου τον είδα στη Γερμανία :) Ήμουν και μικρή και δεν ήξερα τι είναι, οπότε περπατούσα ανέμελη πάνω, νομίζοντας ότι είναι χρωματιστό πεζοδρόμιο, ώσπου "κλιγκ κλιγκ" απελπισμένων ποδηλατών με συνέφεραν! Εκεί νομίζω πρόστιμα παίρνουν και οι πεζοί που δεν περνούν στις διαβάσεις, ε;

ΤίνκερΣτελ,
Μη μου πεις ΚΑΙ στη Λεμεσό; Εκεί από ό,τι θυμάμαι έχετε και μεγάλο ποδηλατόδρομο, δηλαδή δύσκολο να μην τον προσέξεις βρε αδελφέ! Αμπαλατοσύνη στο μεγαλείο της...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω για τους πεζούς αλλά για τους ποδηλάτες είδατο με τα μάδκια μου. Στες παραπάνο πόλεις της Γερμανίας το κέντρο της πόλης με τα μαγαζιά είναι όπως τη Λήδρας τζαι Ονασαγόρου σε πιο μεγάλο. Τζαμε μόνο πεζοί δικαιούντε τζαι αυτοκίνητα μόνο όσοι έχουν μαγαζιά ή είναι πραματευτές. Στη πόλη που προσωρινά ζώ είδα τροχονόμους να σταματούν ένα που επήαινε με το ποήλατο του στο πεζόδρομο τζαι μάλιστα σε ώρες που δεν πολλοκυκλοφορα κόσμος τζαι ελαπορτάραν τον. Μπορει σε θέματα όπως κράνος τζαι τα λοιπά να κλείουν τα μάδκια τους οι αστυνομικοί τζιμέσα αλλά σε θέματα κυκλοφορίας είναι "γερμανικοί ποιμενικοί" ;-)