Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

food for thought. thought of food.

Πήγαμε στο πάρτι του θείου Τάδε. Η αγαπητή θεία Τάδε μαγείρεψε: γεμιστά λαχανόφυλλα, γεμιστά φύλλα, οφτό κλέφτικο, μακαρόνια α λα κρεμ, γαλοπούλα με γέμιση, κουνέλι στιφάδο, πατάτες στο φούρνο, σπανάκι ογκρατέν, κεφτεδάκια, σαλάτα χωριάτικη και σαλάτα (λευκωσιάτικη) με ρόκα. Το επιδόρπιο ήταν μελομακάρονα, κουραμπιέδες, μπράουνις, φρούτα, κρίσμας κέικ.

Πήγαμε και στο πάρτι της θείας Δείνα που μαγείρεψε: οφτό κλέφτικό (με δυο διαφορετικά είδη κρέατος), πατάτες φούρνου, μακαρόνια α λα κρεμ, κινέζικο κοτόπουλο, γαλοπούλα με γέμιση, σαλάτα χωριάτικη και σαλάτα (λευκωσιάτικη) με ρόκα. Το επιδόρπιο ήταν μελομακάρονα, κουραμπιέδες, φρούτα, κρίσμας κέικ, γλυκό με σοκολάτα και μπανάνες, τσιζ κέικ, μπράουνις.

Πήγα σε άλλα δυο τέτοια φαγοπότια αυτές τις μέρες. Έχω να πάω σε ακόμη δυο. Δεν είμαι σίγουρη ότι χρειάζεται ιδιαίτερα σχόλια αυτό που περνώ, αλλά έχω κάποιες παρατηρήσεις / απορίες:
  1. Θα ήθελα ένας χριστιανός να μου εξηγήσει τη σχέση κινέζικου κοτόπουλου με μακαρόνια α λα κρεμ, και το λόγο που τα βρίσκουμε στο ίδιο τραπέζι. Μήπως ο Τσανγκ Λι όταν έτρωγε κοτοπουλάκι, θυμόταν με νοσταλγία τα (παραβρασμένα) μακαρόνια α λα κρεμ της θείας Ρούλας, με 20 τόνους βούτυρο και 40 τόνους ζαμπόν; Ή μήπως η εν λόγω θεία Ρούλα, όταν σπούδαζε στην Ιταλία μαγειρική, μαθήτευσε κοντά στον διάσημο Κινέζο Σεφ Μπι Ρμπί Λη, γνωστό για τη φιούζιον μαγειρική του και το ανακάτεμα της κρέμας γάλακτος στα κινέζικα νουντλς;
  2. Αυτή η σαλάτα ρόκα, όσο και να μου άρεσε κάποτε, δεν μου το βγάζετε από το μυαλό ότι έχει απλούστατα λύσει τα χέρια της κάθε Κύπριας νοικοκυράς, η οποία βαριέται να κάνει κάτι πιο ευφάνταστο και επαναπαύεται στο "μοντέρνο" της υπόθεσης "ρόκα" για να βγει από τη δυσκολία να προτείνει κάτι διαφορετικό στους καλεσμένους της.
  3. Ποιος τρώει το κρίσμας κέικ; Φαντάζομαι όσοι τρώνε και τη βασιλόπιτα.
  4. Γιατί ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τη σημασία του ψησίματος στο μπράουνις; ΟΧΙ ρε θεία. Το μπράουνις ΔΕΝ είναι γαλοπούλά να την ... στο ψήσιμο. 15 λεπτάκια θέλουν.
  5. Όσο για το ψήσιμο της γαλοπούλας, νομίζω οι 125 ώρες που την αφήνουμε στο φούρνο ευθύνονται για το ότι είναι τόσο άνοστη που την τρώμε μόνο μια φορά το χρόνο.

Μετά από αυτές τις ώριμες γκουρμεδιάρικες σκέψεις, είμαι έτοιμη για το επόμενο οικογενειακό γλέντι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: