Φαντασία στην εξουσία. Not.

Αναρωτιέμαι αν οι πολιτικοί μας παίρνουν το πρωί στο σπίτι τους ειδοποίηση για τα θέματα της ημέρας με τίτλους, οπότε και εξηγείται η προσκόλλησή τους σε λέξεις ή φράσεις για ολόκληρες βδομάδες, μήνες ή και χρόνια ενίοτε. Άμα σου έρχεται το θέμα του μήνα με τίτλο βρε αδελφέ, δεν μπορείς να το μπερδέψεις. Ξέρουν όλοι για ποιο πράγμα μιλάς.
Και εξηγούμαι:
Το θέμα του τελευταίου μήνα κατέφτασε στο φαξ τους (γιατί email συνήθως δεν χρησιμοποιούν) προφανώς υπό τον τίτλο : "Σήψη και διαφθορά". Άκουσε κανείς πολιτικό να λέει ότι υπάρχει "διαφθορά στην αστυνομία" ή ότι "πρέπει να καταπολεμήσουμε τη σήψη της κρατικής μηχανής"; Εγώ πάντως όχι. Ακούω ότι "υπάρχει σήψη και διαφθορά στην αστυνομία", και ότι "πρέπει να καταπολεμήσουμε τη σήψη και τη διαφθορά", ότι "τα φαινόμενα της σήψης και της διαφθοράς υπάρχουν εδώ και καιρό", ότι "ο τραχανάς που μου ετοίμασε η μάνα μου μύριζε σήψη και διαφθορά".. ε σόρυ, παρασύρθηκα λίγο με το τελευταίο. Όπως φαίνεται, η σήψη και η διαφθορά πάνε πακέτο: όπως το σουβλάκι με την πίτα, τα κουπέπια με το κολοκάσι, και ο βλάκας με την περικεφαλαία.

Το άλλο που τους αρέσει πολύ είναι η στοχοπροσήλωση. Μόδα που νομίζω άρχισε ο νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ.Στεφάνου, ("η κυβέρνηση θα προχωρήσει στο διάλογο στοχοπροσηλωμένα") και τόσο τους άρεσε, που το χρησιμοποιούν πια διαρκώς, λες και το ήξεραν από τότε που γεννήθηκαν. Και το καλύτερο! Υπάρχει και στο λεξικό, άρα είναι σωστοί οι άτιμοι. Ειδικά το ΑΚΕΛ, νομίζω θα πρέπει να το κατοχυρώσει ως δική του προσθήκη στο λειξιλόγιο των Κύπριων πολιτικών. Να βγάλουν και φανελάκια με σύνθημα: "Proud to be στοχοπροσηλωμένος Akelikos".

Το πάντοτε αγαπημένο "στο τέλος της ημέρας" δε; Αλήθεια, στο τέλος ποιας μέρας; Της σημερινής, της αυριανής, της αντιπροχθεσινής; At the end of the day, βρε, που λένε κι οι μισητοί (κατά τα άλλα) Εγγλέζοι. Είχαμε ως Έλληνες τη φράση "στο τέλος", αλλά δεν ήταν αρκετή για να γεμίσει με στόμφο τον τηλεοπτικό/ραδιοφωνικό χρόνο, οπότε σου λέει, ας μπήξουμε και την ημέρα στο τέλος, μπας και δούμε άσπρη μέρα.

Άλλα παραδείγματα είναι το αγαπημενοτερότερό τους φυσικά: η "δίκαιη και βιώσιμη" λύση του Κυπριακού που το ακούω από τότε που γεννήθηκα, ή το ακόμη καλύτερο "δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα, με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αρχές του διεθνούς δικαίου".
Σημειώνεται ότι το τελευταίο κατεβατό δικαιούσαι να το πεις σε οποιαδήποτε ερώτηση σου κάνει κάποιος και να έχει την παραμικρή σχέση με το Κυπριακό. π.χ. "Ρε πάμε να παίξουμεν αππάρους στον Ιππόδρομο;" και απαντάς :" μα δίπλα στο οδόφραγμα του Αγίου Δομετίου; Τζείνο που οδηγεί στους κατεχόμενους τόπους μας που τους επκιάσαν οι Τούρτζοι, τζαι που εν να τους ξαναδούμεν (εκτός αν θέλουμεν να παίξουμεν στο κάζίνο) όταν βρεθεί για το Κυπριακό μια δίκαιη, βιώσιμή λύση, διζωνικής, δικοινοτικής .... μπλα μπλα μπλα... διεθνούς δικαίου; Οί ρε, ένι μπορώ. Εννα παίξω φούτσαλ σήμερα".
Είναι κάτι σαν ψυχαναγκασμός δηλαδή. Πρέπει να το πεις ΟΛΟΚΛΗΡΟ, αλλιώς θα έχεις γκαντεμιά για ένα χρόνο, θα φυτρώνουν αγριόχορτα στο περβόλι σου, θα πκιάσουν τα κοπελλούθκια σου φτείρες, θα τελειώσει η συνδρομή του Norton Antivirus και θα φκαίνει ούλλη μέρα το σήματούιν Renew you Licence και δεν θα μπορείς να δουλέψεις στο PC σου, θα κάμνει η πεθερά σου hoover και θα σε πκιάννει τηλέφωνο να έρτεις να σηκώσεις τα έπιπλα κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Αλλιώς δεν εξηγείται...

Υ.Γ. Ρωτώντας ένα φίλο για την πλήρη σύνταξη του ανωτέρω κατεβατού (ναι, ναι ξέρω, λαμπρόν να με κάψει που δεν το θυμάμαι ΟΛΟ απέξω μετά από τόση επανάληψη) με ενημέρωσε ότι εδώ http://allioxthi-reloaded.blogspot.com/2008/11/banalit.html μπορεί να βρεί κανείς πλήρη κατάλογο των αγαπημένων εκφράσεων που αφορούν το εθνικό μας θέμα, την εθνική μας τραγωδία, το δράμα του κυπριακού λαού...