Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

UFO και ψευδοκράτος

Χάλια η διάθεσή μου σήμερα. Ευτυχώς βρήκα μια είδηση στα ΝΕΑ και ενθουσιάστηκα (λέμε τώρα. Ο ενθουσιασμός μου συνήθως προβάλλεται με τη μορφή τσιρίδας και κακαριστού γέλιου, ωσάν κότα που γεννάει αυγά. Σήμερα περιορίστηκε στο σήκωμα του δεξιού φρυδιού.)
Λοιπόν. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στην ύπαρξη ζωής εκτός του πλανήτη τούτου. Το ίδιο κι εγώ, δεν πιστεύω στη μοναδικότητα του ανθρωπίνου είδους και της ανθρώπινης βλακείας, έχοντας την ελπίδα ότι κάποια στιγμή κάποιοι συγκεκριμένοι θα εξαφανιστούν μυστηριωδώς από το πρόσωπο της Γης και δεν θα ξανάρθουν ποτέ, αλλά δυστυχώς νομίζω ούτε οι εξωγήινοι δεν θα τους άντεχαν και θα μας τους έστελναν πίσω με EUM (express universal mail).
Το νέο όμως είναι ότι -επειδή κάποιοι τους πιστεύουν τους εξωγήινους πολύ περισσότερο από μένα- έχουν ανοίξει και μουσεία UFO και μάλιστα "ήδη υπάρχει αίτημα για μουσείο στην κατεχόμενη Κύπρο και άρχισαν επαφές με τους Τουρκοκύπριους"!!! Μια ερώτηση έχω να κάνω μόνο: Αν στα εγκαίνια του μουσείου π.χ. στην Κερύνεια, εμφανιστεί ο Υπερπρόεδρος του Σύμπαντος ή η Princess Leia, τότε αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουν το ψευδοκράτος; Και αν ναι, τότε σημαίνει λύθηκε το Κυπριακό, αφού θα έχει την υπερσυμπαντική αναγνώριση η ΤΔΒΚ;
Μήπως να βιαστεί ο Συντρόφιας (που λέει κι ο Νικόλας στην Άλλη Όχθη http://allioxthi-reloaded.blogspot.com/ ) να ανοίξουμε εμείς πρώτοι το μουσείο;
Λεπτομέρειες εδώ: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4523918

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Γάτες, Σκύλοι και άλλα εδώδιμα αποικιακά

Συγχαρητήρια στο Πανεπιστήμιο Κύπρου για την απόφασή του να αυτονομηθεί και να διώξει από πάνω του την μικροκομματική πολιτική.
*************************************************

Μετά από διαβουλεύσεις ενός χρόνου, υποχωρήσεις και κόντρα υποχωρήσεις, το Πανεπιστήμιο, φάνηκε να... έβαλε την ουρά στα σκέλια και να υποχώρησε μπροστά στους βρυχηθμούς της υστεριάζουσας ΟΕΛΜΕΚ, των γνωστών υπερπατριωτών και αγωνιστών της ελευθερίας, οι πλείστοι από τους οποίους μπήκαν σε ξένα (αγγλικά συνήθως) πανεπιστήμια, δίνοντας GCE, και τα λάθη των οποίων κατά τη χρήση της ελληνικής γλώσσας είναι ανατριχιαστικά. Τελικά όμως μας βγήκε γάτα ο... σκύλος με την ουρά στα σκέλια. Μόλις κλείσανε τα σχολεία κι οι εκβιασμοί της ΟΕΛΜΕΚ για μποϊκοτάζ των Παγκυπρίων εξετάσεων (τις οποίες κατά τα άλλα στηρίζει) δεν είχαν πια αντίκρισμα, τσουπ νά κι η απόφαση του Πανεπιστημίου να δεχτεί φοιτητές με διεθνείς εξετάσεις! Τσα!
*************************************************
Και να σου η Μαρινέλα-Σεμελίδου, μαύρο τσεμπέρι στο μαλλί και δάκρυ κορόμηλο για το χαμό της εθνικής μας κληρονομιάς, και πάλι στα παράθυρα. Και να σου ο Τορναρίτης, η Κυριακίδου και τ’άλλα τα παιδιά. Τον Βαρνάβα δεν άκουσα σήμερα καθόλου και ανησύχησα. Λες να πήγε διακοπές και να έρχεται με επείγουσα πτήση για να κάνει δηλώσεις; Μάνα μου ρε, ούτε διακοπές δεν μπορούν να κάνουν οι καημένοι οι πολιτικοί.
Πάντα στο καθήκον!

*************************************************
Το επιχείρημα ότι θα χαθεί η ελληνική γλώσσα λόγω της εισδοχής 35 παιδιών με διεθνείς εξετάσεις ή ότι αυτά τα παιδιά δεν θα ξέρουν καλά ελληνικά βγαίνοντας από το Πανεπιστήμιο, είναι επιχείρημα τρίχρονου στην παιδική χαρά. Να μου θυμίσει κάποιος: στο Πανεπιστήμιο, δεν είναι στα ελληνικά οι εξετάσεις; Δηλαδή πώς θα βγουν από το Πανεπιστήμιο, αν δεν μπορούν να γράψουν και να μιλήσουν στα ελληνικά; Στο δικό μου το Πανεπιστήμιο, στην Αθήνα, αν κάναμε ορθογραφικά λάθη, μας έκοβαν μονάδες. Υποθέτω κάτι παρόμοιο θα ισχύει και στην Κύπρο, κι αν όχι, ας το κάνουν, να ησυχάσει κι η Σεμελίδου βρε αδελφέ!
*************************************************
Ρε τον καημένο τον ...Γλυκούλη. Θα βρίζει την ώρα και τη στιγμή που δέχτηκε να κάτσει στην πιο καυτή καρέκλα του Υπουργικού Συμβουλίου. Στην αρχή νόμιζα η πιο καυτή ήταν εκείνη του Υπουργείου Γεωργίας, έλλειψη νερού, πολλοί άλουτοι, μπόχα και δυσωδία κ.τ.λ. Τελικά όμως το Παιδείας (και ενίοτε και Πολιτισμού) είναι the boss of gkantemo-Ministries. Λίγο η εισδοχή με GCE, λίγο το μάθημα Ιστορίας, λίγο κι η Μπιενάλε κι οι τούρκικες φρεγάτες, κάτι κι οι εγκύκλιοι, και έχει τα σκήπτρα σου λέω!
*************************************************
Βλέπω τώρα και τη στέψη: φωνάζουν το όνομα του Μούτρου για τον τίτλο του Β’ αναπληρωματικού Υπουργού-Θα-Τες-Φάεις-Σε-Τούντη-Θητεία. Ο Μούτρος μουτρώνει (εύκολο) και στέκεται πίσω πίσω να μη βγει στη φωτογραφία, μουρμουρώντας "εμένα ξέρετε ποιος εν ο παπάς μου;" Φωνάζουν τον Γιαππίνο: «και ο Α’ Αναπληρωματικός Υπουργός-Θα-Τες-Φάεις-Σε-Τούντη-Θητεία είναι ο Γιαππίνος!» Ο Γιαππίνος κοιτάει δεξιά κι αριστερά, φοράει την προστατευτική μάσκα του, πλένει τα χέρια του με αντισηπτικό και κάνει ττόκκα με την παρουσιάστρια. Η παρουσιάστρια είναι φυσικά η Τατιάνα Στεφανίδου, γιατί μόνο μια υποψήφια του βραβείου «θα-τες-φαεις-με-τουντην-δουλειάν-που-κάμνεις» μπορεί να επιτελέσει το έργο της στέψης. Ο Γιαππίνος χαμογελά (κάτω που τη μάσκα, εμείς το βλέπουμε γιατί «γελούν τα μματούθκια του») και ανακουφισμένος που είναι αναπληρωματικός παραλαμβάνει το σκήπτρο-μπουνιά σιδερένια. «Και τώρα ο πρώτος μας μεγάλος τίτλος: Υπουργός-Θα-Τες-Φάεις-Σε-Τούντη-Θητεία θριαμβευτικά στέφεται ο Υπουργός Έχω-Γενούιν-Τζι-Αρέσκει-Μου-Call-Me-Waterworld !!!!!» Φωνές το πλήθος, χαρέεεες ο Γενούις!

Και τότε…. Τύμπανα χτυπούν ρυθμικά, ντραμς σιγοπαίζουν ….τρα ταττατααααααααααα! Και Υπουργός-Βούρα-Γιατί-Θα-Τες-Φάεις-Πιλέ στέφεται οοοοοοοοο ΓΛΥΚΟΎΛΗΣ!!!! Το πλήθος έχει εκστασιαστεί, σημαίες ελληνικές, κυπριακές, τουρκικές και καταριανές ανεμίζουν παντού (οι καταριανές έτσι, για το επίκαιρο). Φωτογραφίες του Γλυκούλη ξεπροβάλλουν σε slideshow, με μαγιό στην παραλία, να διαβάζει εγκυκλίους, να μιλά στα παιδιά, να κοιτά αλαφιασμένος τη Σεμελίδου, να τρώει παττίχα, σε ανέμελη στιγμή με τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου, να ανεμίζει την ελληνική σημαία, να ξικουννίζει λουβί. «Και το βραβείο παραδίδει τριμελής επιτροπή. Τριμελής, γιατί δεν συμφωνούσαν ποιος θα του το παραδώσει, ήθελαν όλοι!», ακούγεται η μελιστάλαχτη Στεφανίδου. Και κατεβαίνει: ο Κουλίας, ο Πιττοκοπίτης και ο Βαρνάβα με Φουστανέλες και κάτι που μοιάζει πολύ απειλητικό στα χέρια… Δεν μπορώ να σας το αποκαλύψω, αλλά ένα θα σας πω: ο Γλυκούλης με το που το βλέπει αρχίζει να πισωπατά και να τρεκλίζει. Καθώς ο Γλυκούλης αρχίζει την τρεχάλα γύρω, κάτω, πίσω, δεξιά από τη σκηνή και πίσω του οι τρεις… σωματοφύλακες, η Τατιάνα δίνει σήμα τέλους: «Ευχαριστούμε τους χορηγούς του βραβείου μας: Βυζαντινολόγο, ΥπερΠατριώτες Με Τη Βούλα, ΟΕΛΜΕΚ, Απόφοιτοι Δημοσίων Σχολείων Ολέ, καθώς και τον αγαπημένο μας Γλυκούλη που εντελώς εθελοντικά δέχτηκε να πάρει πάνω του ΚΑΙ την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, κι έτσι θα έχουμε σύντομα δεύτερη στέψη, με βραβείο… ακόμα πιο έκπληξη!!!» Πέφτουν τίτλοι τέλους, καθώς το πλήθος αρχίζει να συμμετέχει στο κυνηγητό αλαλάζοντας. Οι τρεις άλλοι βραβευθέντες έχουν εν τω μεταξύ εξαφανιστεί ήσυχα, ήσυχα…

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

No subject, που λαλούν τζιαι στα emails.

Σε είδα στον ύπνο μου, την πόρτα να χτυπάς.
Να ’ξερες πόσο με πονάς...
Κι ύστερα, λέει, σε είδα να φεύγεις...

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Τα νεύρα μου ή Δείξε μου τον Πατέρα σου, να σου Πω Ποιος Είσαι

Με εκνευρίζουν οι άνθρωποι που επειδή ξέρουν τους γονείς μου νομίζουν ότι αυτομάτως ξέρουν κι εμένα. Που πιστεύουν ότι επειδή είναι φίλοι των γονιών μου είναι αυτομάτως και φίλοι δικοί μου (ή -μη χειρότερα, όπως άκουσα σήμερα- "οικογένειά" μου). Να πεις τον άλλο "οικογένεια", όταν δεν είναι αίμα σου, είναι μεγάλη κουβέντα, πολύ μεγάλη. Προύποθέτει πολλή αγάπη, πολλή επαφή, πολλά γέλια, πολλά κλάματα και νεύρα, πολλές αναμνήσεις. Οικογένειά μου -και όχι αίμα μου- είναι πολύ λίγοι άνθρωποι, και είναι συνήθως φίλοι δικοί μου, όχι των γονιών μου. Άνθρωπος που δεν πήγα σπίτι του ποτέ και δεν ήρθε ποτέ στο δικό μου, άνθρωπος που δεν ήπια μαζί του ούτε ένα καφέ, ούτε ένα κρασί, μόνο συγκαταβατικός μπορεί να ακουστεί αν μου πει ότι με θεωρεί "οικογένειά" του, δείχνει μόνο ότι θεωρεί πως μιλά σε ηλίθια. Ειδικά όταν το λέει για να δικαιολογήσει μια πράξη του. Και το γελοίο είναι ότι δικαιολογούσε και την λάθος πράξη, αφού δεν μπήκε καν στον κόπο να ακούσει τι πραγματικά έλεγα! πφφ...
Μου θυμίζει τις "νεολαίες" των κομμάτων, που όταν πας να σπουδάσεις, ξαφνικά εμφανίζονται στο σπίτι σου, χωρίς να έχεις δώσει ποτέ το τηλέφωνό σου ή τη διεύθυνσή σου ή τελοσπάντων κανένα απολύτως στοιχείο σου σ’αυτούς! Εμφανίζονται μονο και μόνο επειδή οι γονείς σου ψηφίζουν αυτό το κόμμα! Και πάλι από φήμη, χωρίς να είναι εγγεγραμμένοι στο κόμμα. Όταν σπούδαζα, έρχονταν άλλοι για τη συγκάτοικό μου και άλλοι για μένα! Δηλαδή κανονικό φακέλωμα. Και όταν πήγα να το συζητήσω μαζί τους, είχαν και παράπονο. Μια μάλιστα το είπε στον... παπά της, ο οποίος άναψε και κόρωσε που τόλμησε κάποιος να συζητήσει με την κορούλα του!!! Θεωρούμαστε δηλαδή άβουλα, ανεγκέφαλα όντα (δεν θα μιλήσω για πρόβατα, είναι και γλυκύτατα κι εγώ νιώθω υπερβολικά bitch αυτή τη στιγμή για να συγκριθώ μαζί τους) τα οποία δεν έχουν καμιά κριτική σκέψη και απλώς ακολουθούν τις παραινέσεις των γονιών τους, χωρίς ποτέ να τους αμφισβητήσουν. Απορώ δηλαδή, γιατί πάμε να σπουδάσουμε, αν είναι να παραμείνουμε για πάντα ανήλικοι, χωρίς δική μας κρίση και ταυτότητα; πφφφ...